Performatywne konstruowanie glokalnej tożsamości miejsca, na przykładzie miejscowości Andźuna, Indie

Przydatne informacje
Nr wewnętrzny UW: 
501-d131-66-0006459
Nr umowy: 
2020/36/T/HS3/00369
Kierownik grantu: 
Agata Rybus
Wysokość dofinansowania: 
101 844 PLN
Termin rozpoczęcia: 
01-10-2020
Termin zakończenia: 
30-09-2021

Celem badań realizowanych w ramach przygotowywanej rozprawy doktorskiej jest stworzenie wiedzy na temat współczesnego funkcjonowania przestrzeni wielokulturowych. Zaprezentowane w projektowanej rozprawie doktorskiej studium przypadku dotyczyć będzie miejscowości Andźuna, położonej w Indiach południowych, w stanie Goa. Interesująca mnie nadmorska wioska ma niezwykle złożoną i ciekawą historię. Od początku swoich spisanych dziejów poddawana jest wpływom różnorodnych systemów kulturowych: począwszy od hinduistycznych i muzułmańskich - w czasach średniowiecznych wojen o terytoria południowej części Półwyspu Indyjskiego, europejskich w tym chrześcijańskich - podczas portugalskiego kolonializmu trwającego od 1510 do 1961 roku, „zachodnich” ruchów kontrkulturowych wyrosłych wokół tzw. rewolucji dzieci kwiatów z lat 60., a także „zachodniego” oraz indyjskiego przemysłu turystycznego. Obecnie Andźuna jest jedną z ważniejszych turystycznych destynacji na mapie Indii – co roku odwiedzają ją tysiące żądnych wrażeń przybyszów z całego świata, skuszonych tropikalną florą, piękną plażą, całonocnymi imprezami i niesamowitym jedzeniem. Śladami turystów do wioski przybywają szukający możliwości pomnożenia pieniędzy inwestorzy oraz sezonowi migranci zarobkowi, pochodzący z innych, uboższych stanów Indii. Wszyscy aktorzy społeczni zaangażowani w funkcjonowanie wioski od początku jej historycznych dziejów, zarówno ludzie, jak i towarzyszący im agenci poza-ludzcy, tacy jak przedmioty, kapitał, wyobrażenia czy informacje, dzielą odpowiedzialność za jej współczesne funkcjonowanie, za jej tożsamość. Rozprawa doktorska pokaże wybrane warstwy i wymiary tożsamości wioski, oddając głos przebadanym w ramach trwającej osiem miesięcy eksploracji etnograficznej rozmówcom i reprezentując towarzyszące im sieci niemych współtwórców Andźuny – elementy przyrody, towary, zagrożenia czy regulacje prawne. Poszczególne rozdziały rozprawy poświęcone będą prezentacji kolejnych formuł postrzegania, wyobrażania i praktykowania Andźuny. Całość zostanie poddana interpretacji w oparciu o teorię tożsamości miejsca, zaplanowaną do ukończenia podczas badań bibliograficznoteoretycznych, realizowanych podczas stażu na Wydziale Antropologii Uniwersytetu Amsterdamskiego. Projektowana teoria powstaje w oparciu o wybrane paradygmaty, pomysły analityczne i interpretacyjne stworzone w ramach różnych nurtów tendencji badawczych nauk społecznych i humanistycznych, takie jak: progresywna teoria miejsca, koncepcja poza-ludzkiej sprawczości, paradygmat performatywny czy koncepcja badania rzeczywistości przez pryzmat odbywających się w jej ramach cyrkulacji ludzi, przedmiotów i rozmaitych treści kulturowych.