Konferencja "Etnografia i folklorystyka żydowska w Polsce do 1945"
Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie
ma zaszczyt zaprosić na
Międzynarodową Konferencję Naukową
Etnografia i folklorystyka żydowska w Polsce do roku 1945, której patronuje osoba wybitnej badaczki kultury jidysz Reginy Lilientalowej.
1-3 września 2015 r.
Językami obrad będą polski i angielski.
Referaty i dyskusje będą tłumaczone symultanicznie.
Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc prosimy o potwierdzenie uczestnictwa do dnia 26 sierpnia na adres konferencja@ethnomuseum.pl
lub telefonicznie 22-827 76 41 wew. 233, 231,
z podaniem imienia i nazwiska oraz nazwy instytucji.
Program w załączniku, mogą nastąpić jeszcze drobne zmiany.
Przed II wojną światową badania nad życiem i kulturą Żydów w Polsce i całej Europie środkowo-wschodniej prowadzili uczeni z różnych krajów i kręgów badawczych, m.in. Henryk Lew, Max Grünwald, Beniamin Wolf Segel, Regina Lilientalowa, Jehuda Lejb Cahan, Giza Frenkel, Noach Pryłucki, Alfred Landau, Max Weinreich, Saul Ginzburg i Peter Marek, Szmuel Lehman i Szlojme Bastomski. Publikowali w kilku językach, po niemiecku – na łamach czasopism „Am-Urquell”, „Globus” i „Mitteilungen zur Jüdichen Volkskunde”, po polsku – w „Izraelicie”, „Wiśle” i „Ludzie”, po rosyjsku – w „Voshode” i „Evrejskoj Starine” oraz w jidysz – w „Jidysze Filologie” i „Filologisze Szriftn”. Naszym zamiarem jest przywrócenie pamięci o dokonaniach badaczy wszystkich wspomnianych kręgów językowych i w efekcie – uzyskanie pełnego obrazu rozwoju etnografii żydowskiej w Polsce i szerzej – w Europie środkowo-wschodniej.
Powodem podjęcia tej tematyki przez Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie jest fakt, że to właśnie w murach tej instytucji na przełomie XIX i XX w. spotykała się grupa folklorystów publikujących w „Izraelicie” i „Wiśle”, której przewodził Henryk Lew. W zbiorach Muzeum ważne miejsce zajmował dział poświęcony kulturze żydowskiej. Kolekcję tę wzbogacali m.in. Henryk Lew, Regina Lilientalowa i Ignacy Bernstein. W czasie II wojny światowej zbiory Muzeum doszczętnie spłonęły.
Nawiązując do tego ważnego wątku swej historii, Państwowe Muzeum Etnograficzne dąży do odtworzenia kolekcji żydowskiej zarówno przez gromadzenie ocalałych w Polsce zabytków, jak i poprzez ich rekonstrukcję na podstawie zachowanej dokumentacji oraz wykonywanie replik wybranych artefaktów ze zbiorów innych muzeów.