Wyhodować grubą skórę. Ucieleśniona praca i (nie)przyjemność w antropologicznych badaniach jedzenia w Meksyku

Niniejszy artykuł opiera się na wynikach długotrwałych (wielomiejscowych i wieloczasowych) badań terenowych przeprowadzonych przez autorkę w latach 2011-17 i 2021-25 w mieście Oaxaca i okolicznych społecznościach - regionie uważanym za „serce meksykańskiej gastronomii”. Sięga również do wcześniejszych doświadczeń zebranych podczas pracy terenowej latach 1999-2006 w colonias populares miasta Meksyk. Autorka odnosi się krytycznie do ugruntowanego w rodzimej antropologii postrzegania pracy w terenie (rozumianej klasycznie jako obserwacja uczestnicząca) jako wynikającej z pasji i zawsze przyjemnej. Używając narzędzi analitycznych antropologii feministycznej, w tym autoetnografii analizuje niedoceniane, pomijane i przemilczane aspekty antropologicznych studiów jedzenia. Skupia się na ucieleśnionych, zmysłowych i afektywnych (nie)przyjemnych aspektach takich badań, w tym codziennych strategiach (prze)życia związanych z konsumpcją (nie)znanego pożywienia i samo-troską podczas pobytów badawczych w Meksyku.